Warunki uprawy, wymagania glebowe, nawożenie, ochrona
Słonecznik można uprawiać na polach po uprawach kukurydzy, roślin okopowych, bobowatych, traw i zbóż. Rośliny wymagają terenów dobrze nasłonecznionych i dobrze osłoniętych. Zmieniający się klimat, a szczególnie globalny wzrost temperatury sprzyjają uprawie gatunków ciepłolubnych w wybranych lokalizacjach kraju. Gleba powinna mieć pH na poziomie między 6,6 a 7,2. Zabiegi należy wykonać jak najwcześniej, nawet na początku lutego i marca, Na glebach lżejszych ważne jest ograniczenie parowania wody w okresie wiosennym. Słonecznik ma stosunkowo niewielkie wymagania w zakresie nawożenia. To właśnie w dużej mierze decyduje o rentowności uprawy słonecznika na ziarno z przeznaczeniem na olej. Słonecznik wymaga nawożenia azotem na poziomie 60–80 kg/ha (przy Nmin poniżej 50 kg/ha), fosforem w zakresie 60–90 kg/ha oraz potasem od 120 do 180 kg/ha. Inne ważne składniki to wapń, siarka, magnez, bor i molibden. Trzeba pamiętać, że zbyt wysoki poziom nawożenia słonecznika może zaszkodzić roślinom. W uprawie słonecznika na ziarno zalecana jest ochrona przed chwastami – warto wybierać odmiany słonecznika na ziarno odporne na tribenuron metylowy. Dzięki temu, możliwe będzie stosowanie herbicydów zawierających tę substancję czynną. Głównymi szkodnikami są m.in. mszyce, błyszczka jarzynówka, drutowce, miniarki, omacnica słonecznikówka, pędraki, rolnice, zmieniki, ale szkodniki te nie przynoszą większych strat roślinom. Dużym zagrożeniem mogą być natomiast ptaki. Choroby grzybowe, które mogą zaatakować plantacje słonecznika to m.in. mączniak rzekomy słonecznika, czy zgnilizna twardzikowa. Późne infekcje nie mają dużego wpływu na plonowanie słonecznika, groźniejsze są infekcje wczesne, dlatego warto wybierać odmiany tolerancyjne na ww. choroby.