Kiła kapusty w rzepaku. Objawy, zwalczanie, zapobieganie

Coś poszło nie tak

Kiła kapusty (Plasmodiophora brassicae) jest jedną z najgroźniejszych chorób rzepaku i innych roślin kapustnych, która może prowadzić do poważnych strat w plonach. Patogen ten atakuje korzenie roślin, co skutkuje ich deformacją i osłabieniem wzrostu, a w skrajnych przypadkach obumarciem roślin.

Kiła kapusty w rzepaku: objawy

Zgrubienia i deformacje korzeni – głównym objawem kiły kapustnych są charakterystyczne, bulwiaste zgrubienia na korzeniach, które mogą mieć różną wielkość. Korzenie zamiast normalnie się rozwijać, tworzą nieregularne narośla. Z czasem zainfekowane korzenie zaczynają gnić. Rośliny dotknięte chorobą nie pobierają wystarczającej ilości wody i składników odżywczych, co prowadzi do osłabienia wzrostu, żółknięcia liści i przedwczesnego zamierania. Czasami w zaawansowanej fazie choroby mogą pojawić się także plamy na liściach, choć nie jest to tak częsty objaw choroby, jak deformacje korzeni.

 

Kiła kapusty - cykl rozwojowy patogenu

Plasmodiophora brassicae jest patogenem glebowym, który może przetrwać w glebie przez wiele lat w postaci zarodników przetrwalnikowych. W sprzyjających warunkach, gdy wilgotność jest wysoka, zarodniki infekują młode rośliny przez korzenie. Wzrost choroby jest bardziej intensywny w glebach o niskim pH (kwaśnych) i wysokiej wilgotności. Kwaśna gleba o pH poniżej 7 jest idealnym środowiskiem dla rozwoju zarodników Plasmodiophora brassicae. Choroba najczęściej pojawia się w glebach o pH 5-6. Kile kapusty sprzyja też brak rotacji upraw. Wieloletnie uprawy roślin kapustnych na tym samym polu zwiększają ryzyko wystąpienia choroby.

 

Jak skutecznie zapobiegać rozwojowi kiły kapusty w rzepaku?

Kiła kapusty to choroba trudna do zwalczenia, ponieważ zarodniki mogą utrzymywać się w glebie przez wiele lat. Dlatego profilaktyka i odpowiednia agrotechnika są kluczowe w ograniczaniu strat spowodowanych tą chorobą.

 

Zwalczanie kiły kapusty

Podnoszenie pH gleby (wapnowanie) pomaga zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby. Optymalne pH gleby dla uprawy rzepaku wynosi 7-7,5. Należy unikać wieloletniej uprawy roślin kapustnych na tym samym polu. Zmianowanie z roślinami odpornymi na kiłę kapusty, takimi jak zboża, jest skuteczne w ograniczeniu rozwoju choroby. Jednym z najskuteczniejszych sposobów jest siew odmian rzepaku tolerancyjnych na różne rasy kiły kapusty np. Pioneer® Protector Clubroot. Kluczowe jest regularne sprawdzanie plantacji pod kątem objawów kiły, szczególnie na glebach podatnych, może to pomóc we wczesnym wykryciu problemu.

Kiła kapusty w rzepaku w fazie BBCH 11-14

Kiła kapusty w rzepaku w fazie BBCH 15-20